2020

Vrijdag, 7 februari 2020

Erik: hier eindelijk weer een berichtje vanuit Moordrecht. Vanaf einde juli ben ik een maand of 3 van huis geweest en was het vissen van ondergeschikt belang. Althans, ik dacht er nog wel aan maar dan meer in de trend van “kan ik het nog?” en “kom ik ooit nog aan de waterkant met een beetje fatsoen”? Deze gedachten hebben me veel bezig gehouden, samen met nog veel andere zorgen, depressieve gevoelens en verwijten hoofdzakelijk naar mezelf toe. Maar gelukkig gaat het weer wat beter en gaat het vissen ook beter dan verwacht, al heb ik helaas wel e.e.a. “ingeleverd”. Het belangrijkste is dat ik er weer plezier in heb, ook al gaat het allemaal minder vanzelf en moeilijker dan voorheen. De vissers die me gesteund hebben, ben ik uiteraard zeer dankbaar, vooral de mannen van Team Moordrecht en Dennis v.d. Heuvel die me ook meermaals op sleeptouw heeft genomen. Met jou heb ik ook alweer gevist en dit deed me erg goed. Ook hebben enkele vissers me al aangeboden een keer met ze te gaan vissen. Prachtig vind ik dat en ook de steun van andere vissers, in wat voor vorm dan ook en soms meer dan verwacht. Dit allemaal bij elkaar zijn wel de dingen die me er (tot nu toe) doorheen hebben gehaald. Iets dat ik niet meer zal vergeten! Genoeg over mijn ellende. Gisterenmiddag ben ik samen met Dennis (v.d. Heuvel) ook nog naar de Oude Rijn geweest, richting Alphen en bleek het inderdaad behoorlijk taai. Dennis ving nog de nodige leuke voorns en baarsjes, maar zelf kwam ik maar tot 2 voorns en een paar keer uitgekauwde maden. Positief was wel het weer dat boven verwachting was en ik had amper koude handen. Dit jaar ga ik wel bekijken in hoeverre ik weer wedstrijden ga vissen. Met het Team doe ik zo wie zo (zoals het er nu naar uit ziet) mee aan de Regiowedstrijd en met Verpa op 2de Paasdag, samen met Berry. Verder hoop ik nog een keer mijn 15de kampioenschap bij de HSV Moordrecht binnen te halen, maar of dat nog lukt? Voorlopig kan/mag ik nog geen auto rijden, dus ben afhankelijk van meerijden met vissers die hiertoe bereid zijn, maar dat zal niet het grootste probleem zijn (hoop/verwacht ik). De komende tijd ben ik nog poli klinisch aan het revalideren en heb hierbij veel steun van het revalidatiecentrum Basalt (eerst in Den Haag, nu in Gouda) die me zeer goed en professioneel begeleiden. Tot binnenkort met een nieuw verhaaltje van hopelijk een leuk visavontuur of andere update.